Cultuurpodium Online

CultuurpodiumOnline is een online magazine over podiumkunsten binnen en buiten de muren van theaters en concertzalen. We schrijven over alles wat er op de podia te doen is op het gebied van theater, muziek, dans, musical, jazz, opera, festivals, klassieke muziek en nog veel meer.
In de rubriek Even voorstellen maakt u kennis met een aantal van onze medewerkers.

In ons tag overzicht
is te zien welke onderwerpen u op onze site kunt vinden.

Accreditatie namens CultuurpodiumOnline wordt alleen aangevraagd door de coördinatoren wiens naam vermeld wordt in het colofon. Krijgt u accreditatieaanvragen binnen van anderen namens CultuurpodiumOnline, checkt u dan aub even via het algemene mailadres of dat wel klopt.

Specials

Festival aan de Werf
Holland Festival
Artikelen over Oerol Impressies van Oerol
Geluiden van Oerol
Onze speciale Oerolpagina
De Parade
Lowlands

Onderwerpen

Actie
Algemeen
Cabaret
CD en DVD
Circus en show
Dans
Festival
Jazz
Jeugd
Klassieke muziek
Locatietheater
Multimedia
Musical
Muziek
Nieuws
Opera en operette
Pop en rock
Straattheater
Toneel
Verwacht
Wereldmuziek

Cultuur op TV

Opium
Vrije Geluiden

Alle bloggers

Blog Aart Schutte
Blog Cornee Hordijk
Blog David Geysen
Blog Dorien Haan
Blog Hanneke en Jonas
Blog Joel de Tombe
Blog Karin Lambrechtsen
Blog Marijcke Voorsluijs
Blog Marina Kaptijn
Blog Marle en Clara
Blog Michael Varenkamp
Blog Moniek Poerstamper
Blog Noortje Herlaar
Blog Rembrandt Frerichs
Blog Suzan Seegers
Blog Tamara Schoppert
Blog Thomas Cammaert
Blog Tom Beek
Blog Ton van der Meer
Blog Willliam Spaaij
Blog Yonga Sun

Archieven

Sep 2014 Jun 2014 Jun 2013 Aug 2011 Jul 2011 Jun 2011 Mei 2011 Jun 2010 Mei 2010 Dec 2009 Nov 2009 Okt 2009 Sep 2009 Aug 2009 Jul 2009 Jun 2009 Mei 2009 Apr 2009 Nov 2008 Jun 2008 Apr 2008 Mrt 2008 Feb 2008 Jan 2008 Dec 2007 Nov 2007


Prikbord

Hier op het prikbord kan een flyer van uw voorstelling komen te staan.

Op ons prikbord in de rechterkolom van de voorpagina hebben we plaats voor de flyers van een beperkt aantal voorstellingen en concerten. Wilt u ook een flyer op ons prikbord plaatsen? Stuur uw beeldmateriaal en eventueel ander persmateriaal naar ons algemene mailadres en als (of zodra) er plaats is zullen we uw flyer op het prikbord zetten.

These icons link to social bookmarking sites where readers can share and discover new web pages.
  • Del.icio.us
  • Digg
  • Google
  • Technorati
  • eKudos
  • Facebook
  • Blogmarks
  • Furl
  • Live
  • NuJIJ
  • Slashdot

Onderwerp: JAZZ, FESTIVAL

12 Juli 2007

Blue Note Records Festival 2007 “ Dag 2 Een oude meester & jonge honden

Lionel & Stephane Belmondo Vaganée/Del Ferro
Door Rene de Hilster met foto's van Bruno Bollaert (klik voor groter)
De Bijlokesite Gent, 7 juli 2007


Na het wat winderige weer van de openingsdag was het stralend weer op de tweede festivaldag met de mooie datum 07-07-07. Een lekker zonnetje scheen over het festivalterrein en dat zette er niet toe aan om de tent te betreden. Want de geluiden die daar werden geproduceerd klonken in deze oren niet aanlokkelijk. Op het podium stond het een groep onder leiding van trombonist . De muziek van deze band is het best te beschrijven als een soort moderne dixieland met gebruik van allerhande elektronica. Alle kwartetleden konden zonder meer goed spelen en gingen tekeer als een stel jonge honden. Maar de groep was vooral bezig met het maken van geluid en het produceren van veel energie. Dat is niet altijd de basis voor een goede performance.

De tweede groep was wederom een kwartet. Het is in de jaren negentig van de vorige eeuw zeer actief geweest maar door de persoonlijke projecten van beide co-leiders op een gegeven moment even “in de koelkast” gezet. Nu zijn ze er weer en hoe! Frank Vaganée is eigenlijk alleen maar gegroeid als altist. Zijn spel is doorleefder en scherper geworden. Pianist is de afgelopen jaren vooral actief geweest met zijn opera meets jazz programma. Dat heeft zijn harmonisch bewustzijn groter gemaakt maar zijn timing is er wel onder gaan lijden, Mike speelde soms erg legato. Maar met het energieke ritmeduo / is dat geen probleem. Zij wisten de groep naar grote hoogten te stuwen. Het repertoire bestond uit louter eigen composities die met veel overtuigingskracht voor het voetlicht werden gebracht. Een dynamische set die veel bijval kreeg vanuit het publiek. Frank Vaganée Dré Pallemaerts Wynton Marsalis

De broertjes Belmondo zijn een innige samenwerking aangegaan met filosoof, fluitist en multireed blazer die eigenlijk gewoon William Emanuel Huddleston heet en ook nog een tijdje bekend is geweest onder de naam William (Bill) Evans. Lateef heeft inmiddels de respectabele leeftijd van 86 bereikt en speelt nog als een jonge god met dat kenmerkend grote geluid op de tenor. Ondersteund door het bestaande uit Stephane Belmondo trompet & percussie, Lionel Belmondo fluit & tenorsax, Laurent Fickelson piano, Sylvain Romano bas en wederom Dré Pallemaerts op drums speelde hij een dynamsiche en afwisselende set. Dat leek er aan het begin niet op. Stephane Belmondo was druk met allerhande belletjes in de weer en zowel Lateef als Lionel Belmondo zaten wat op hun fluiten te reutelen. Na een lang, zeer lang intro kwam er een mooi gedragen oriëntaals thema uit de bus en kon het echte werk beginnen. Sterk solowerk van Yusef op fluit en van de trompet spelende broer Belmondo die zijn belletjes intussen aan de microfoonstandaard had gehangen. Voor het tweede stuk werden de tenoren in stelling gebracht. Yusef Lateef blinkt toch wel uit op de tenor. Zijn lange solo vol rauwe emotie, Arabische toonladders en het betere scheurwerk was naar mijn mening nog veels te kort. Lionel Belmondo mocht na Yusef soleren, hij nam de uitdaging aan en speelde een kokende, in Coltrane gedrenkte, solo waarin het ene hoogtepunt het andere opvolgde. Om weer een beetje op adem te komen ging Yusef een stukje zingen en in de daaropvolgende blues speelde hij een zeer lyrische en bluesy solo op de hobo.

Stephane Belmondo Yusef Lateef Louis Belmondo

Als vierde en laatste act van deze 2de dag van de 6de editie van het Blue Note Records Festival stond het (LCJO) op het programma. Uiteraard met Wynton Marsalis, die deze keer gewoon onderdeel uitmaakte van de trompetsectie en dus niet voor het orkest stond.
Het LCJO is een gesmeerd lopende swingmachine met veel solistische capaciteit in de secties. Door het perfecte ensemble spel, de superswingende ritmesectie en al het solistisch talent in de band dwingt het LCJO een groot respect af. Maar het klinkt allemaal zo perfect en zo goed ingestudeerd dat er soms iets mist. Dat rauwe wat de zo kenmerkte, een kleine oneffenheid of een uitglijder, dat maakt het juist spannend en dat kom je niet tegen bij LCJO. Teveel perfectie is vermoeiend en vooral ook saai op de lange duur. Niettemin was het een indrukwekkend optreden en een mooie afsluiter van deze tweede dag.

- website
Gebruikte Tags: , , , , , , , , , , ,

=================


(optioneel veld)
(optioneel veld)
Om geautomatiseerde spam in reacties te voorkomen stellen we je een eenvoudige vraag.

Reactiemoderatie staat aan op deze site. Dit betekent dat je reactie niet zichtbaar zal zijn, tot deze is goedgekeurd door een beheerder.

Persoonlijke info onthouden?
Kleine lettertjes: Alle HTML-tags behalve <b> en <i> zullen uit je reactie worden verwijderd. Je maakt links door gewoon een URL of e-mailadres in te typen.