Cultuurpodium Online

CultuurpodiumOnline is een online magazine over podiumkunsten binnen en buiten de muren van theaters en concertzalen. We schrijven over alles wat er op de podia te doen is op het gebied van theater, muziek, dans, musical, jazz, opera, festivals, klassieke muziek en nog veel meer.
In de rubriek Even voorstellen maakt u kennis met een aantal van onze medewerkers.

In ons tag overzicht
is te zien welke onderwerpen u op onze site kunt vinden.

Accreditatie namens CultuurpodiumOnline wordt alleen aangevraagd door de coördinatoren wiens naam vermeld wordt in het colofon. Krijgt u accreditatieaanvragen binnen van anderen namens CultuurpodiumOnline, checkt u dan aub even via het algemene mailadres of dat wel klopt.

Specials

Festival aan de Werf
Holland Festival
Artikelen over Oerol Impressies van Oerol
Geluiden van Oerol
Onze speciale Oerolpagina
De Parade
Lowlands

Onderwerpen

Actie
Algemeen
Cabaret
CD en DVD
Circus en show
Dans
Festival
Jazz
Jeugd
Klassieke muziek
Locatietheater
Multimedia
Musical
Muziek
Nieuws
Opera en operette
Pop en rock
Straattheater
Toneel
Verwacht
Wereldmuziek

Cultuur op TV

Opium
Vrije Geluiden

Alle bloggers

Blog Aart Schutte
Blog Cornee Hordijk
Blog David Geysen
Blog Dorien Haan
Blog Hanneke en Jonas
Blog Joel de Tombe
Blog Karin Lambrechtsen
Blog Marijcke Voorsluijs
Blog Marina Kaptijn
Blog Marle en Clara
Blog Michael Varenkamp
Blog Moniek Poerstamper
Blog Noortje Herlaar
Blog Rembrandt Frerichs
Blog Suzan Seegers
Blog Tamara Schoppert
Blog Thomas Cammaert
Blog Tom Beek
Blog Ton van der Meer
Blog Willliam Spaaij
Blog Yonga Sun

Archieven

Sep 2014 Jun 2014 Jun 2013 Aug 2011 Jul 2011 Jun 2011 Mei 2011 Jun 2010 Mei 2010 Dec 2009 Nov 2009 Okt 2009 Sep 2009 Aug 2009 Jul 2009 Jun 2009 Mei 2009 Apr 2009 Nov 2008 Jun 2008 Apr 2008 Mrt 2008 Feb 2008 Jan 2008 Dec 2007 Nov 2007


Prikbord

Hier op het prikbord kan een flyer van uw voorstelling komen te staan.

Op ons prikbord in de rechterkolom van de voorpagina hebben we plaats voor de flyers van een beperkt aantal voorstellingen en concerten. Wilt u ook een flyer op ons prikbord plaatsen? Stuur uw beeldmateriaal en eventueel ander persmateriaal naar ons algemene mailadres en als (of zodra) er plaats is zullen we uw flyer op het prikbord zetten.

These icons link to social bookmarking sites where readers can share and discover new web pages.
  • Del.icio.us
  • Digg
  • Google
  • Technorati
  • eKudos
  • Facebook
  • Blogmarks
  • Furl
  • Live
  • NuJIJ
  • Slashdot

Onderwerp: POP-ROCK

28 November 2008

John Dear Mowing Club, een ongewone naam voor een ongewone band

John Dear Mowing Club Melle de Boer John Dear Mowing Club 
Tekst en beeld door Berbera van den Hoek

De Haagse John Dear Mowing Club is de band rond Melle de Boer, singer songwriter en beeldend kunstenaar. Ze hebben recent een juweel van een nieuwe cd uitgebracht en dit najaar hebben ze een Europese tournee gedaan met het Amerikaanse cult symbool Daniel Johnston. Deze tour werd 24 oktober gestart in Enschede en voerde hen langs ondermeer op in Parijs, Berlijn, Keulen, Antwerpen en eindigend op 12 november in Kopenhagen. Voor hun concert in Paradiso had ik gelegenheid om ze te interviewen. 

Tot vorig jaar heette de band Smutfish maar Melle vond dat ze uit de naam waren gegroeid. ‘Het voelde niet goed meer en toen we affiches zagen hadden we niet meer het idee dat het over ons ging’. Het werd tijd voor wat anders. John Dear Mowing Club is een naam met veel symboliek. Toen ik de website van de band bekeek, (www.mowingclub.com) viel het me op dat de band iets heeft met grasmaaimachines en tractoren. John Dear in de naam is een knipoog naar de Amerikaanse John Deere tractoren en maaimachines. Er staat er zelfs een bij Melle in de tuin. Dat kun je in de naam vinden maar Melle legt uit dat het ook de brief is die Amerikaanse soldaten aan het front ontvingen als hun vriendin of vrouw de relatie wil beëindigen een ‘Dear John’ brief wordt genoemd. Mowing brengt je weer terug bij de grasmaaiers. 

Daniel Johnston Daniel Johnston Melle de Boer

Vorig jaar stonden ze al in het voorprogramma van Daniel Johnston.  Dit was een toevalligheid omdat ze dezelfde boekingsagent hebben. Daniel houdt er niet van alleen op het podium te staan en gedurende de tour werden de solo optredens van Daniel korter en kwam Smutfish eerder het podium op. Die samenwerking ging zo goed dat Melle deze zomer in Amerika met Daniel enkele nummers heeft opgenomen en er nu een Europese tour gepland staat. Deze tour is op veel plaatsen uitverkocht. Helaas moet je hier weer de conclusie uit trekken dat het voor Nederlandse bands moeilijker is om in eigen land voet aan de grond te krijgen dan in het buitenland. Dat wordt volmondig beaamt door de hele band. ‘Nederland is niet trots op hun eigen product’. 

De teksten op hun nieuwe cd zijn autobiografisch maar geven de luisteraar veel ruimte voor eigen interpretatie. Een goed voorbeeld hiervan is ‘Channels on a broken TV’. Als je er de eerste keer naar luistert krijg je de indruk dat er twee mensen vast zitten in een uitgebluste relatie en elk op hun eigen eiland zitten. In hetzelfde nummer zit ook een link naar de demente grootmoeder die in haar eigen bos rondrent. Melle combineert op deze manier tekstschrijven met beeldende kunst. Hij streeft ernaar om deze twee disciplines in de toekomst nog verder te integreren.   

Ze beschrijven hun muziek als ‘country noir’. Melle geeft aan dat ze dat zelf hebben bedacht toen ze een keer werd gevraagd onder wat voor stroming hun muziek kon worden geplaatst.  ‘Het klopt gewoon. Het is country muziek maar met donkere slagschaduwen. Niet de vrolijke muziek die doorgaans geassocieerd wordt met country’. In de media worden ze ook wel in het hokje ‘Americana’ geplaatst maar ze weten zelf niet zo goed wat ze daar mee aan moeten.  

Diezelfde avond treden ze op in de kleine zaal van Paradiso met Daniel Johnston. De eerste set is in handen van John Dear Mowing Club. Ze spelen veel werk uit hun Smutfish periode. Dit klinkt heel goed maar eigenlijk vind ik het wel jammer dat ze weinig van hun nieuwe album laten horen. Hole in my Heart maakt veel goed maar ik mis wel ‘Channels on a broken TV’ en Marilyn Postcards. Dan is er een korte pauze waarna Daniel Johnston het podium opkomt. Hij voelt zich deze avond duidelijk niet op zijn gemak maar hij wordt gelijk door de zaal op handen gedragen. Hij speelt drie nummers waaronder het prachtige Mean Girls en verlaat bevend het podium. Na een pauze komt hij  terug met de John Dear Mowing Club die hem ondersteunen. Langzaam merk je dat Daniel, geholpen door de band die hem constant moed inpraat,  wat meer op zijn gemak raakt. Hij vertelt wat grappen tussen de nummers door zodat de band de bladmuziek kan opzoeken.  Indrukwekkend is ‘Casper the Friendly Ghost’ met alleen begeleiding van Melle op de piano. De kippenvel momenten gaan verder met het prachtige ‘Sentenced for Suicide’ en ‘Hey Joe’. Na een indrukwekkende set komt Daniel alleen terug voor de toegift. Hij neemt plaats achter de piano en laat ‘Without You’ horen aan een geëmotioneerd publiek. Als hij vervolgens opstaat en toch weer naar de microfoon loopt kondigt hij een ‘sing along’ nummer aan waarvan hij verwacht dat het publiek meezingt. Hij sluit het concert af op waardige wijze met het a capella gezongen Devil Town. 

website John Dear Mowing Club

website Daniel Johnston

bestellen


Gebruikte Tags: , ,

=================


(optioneel veld)
(optioneel veld)
Om geautomatiseerde spam in reacties te voorkomen stellen we je een eenvoudige vraag.

Reactiemoderatie staat aan op deze site. Dit betekent dat je reactie niet zichtbaar zal zijn, tot deze is goedgekeurd door een beheerder.

Persoonlijke info onthouden?
Kleine lettertjes: Alle HTML-tags behalve <b> en <i> zullen uit je reactie worden verwijderd. Je maakt links door gewoon een URL of e-mailadres in te typen.