Onderwerp: POP-ROCK

19 Augustus 2010

Dana Fuchs is een meissie met een missie

Door Giel van der Hoeven, foto's Arjan Vermeer (klik voor vergroting)

Dana Fuchs was met haar band voor de tweede maal dit jaar in ons land voor optredens in Boerderij te Zoetermeer op vrijdag 13/08 en een festival optreden op Huntenpop Wij waren bij de eerste gelegenheid aanwezig, een locatie waar de Amerikaanse soul-rock singer-songwriter in 2008 en 2009 ook al acte de présence gaf. Om de één of andere reden worden zangeressen als Dana Fuchs en bijvoorbeeld een Beth Hart in ons landje van kritische muziekliefhebbers toch steeds als eerste in Europa liefdevol omarmd. Terwijl commercieel succes - dus de mega verkoop van cd’s/dvd’s - dan weer uitblijft.

Bij Dana Fuchs valt daar wel iets voor te zeggen, de debuut CD die van haar uitkwam was tevens het laatste studioalbum tot nu toe: ‘Lonely For A Lifetime‘ uit 2003 alweer. Al werden we tussentijds wel verblijd met de ‘Across The Universe’ (2007) soundtrack en met het live album annex dvd ‘Live in NYC’ (2008). Haar volgende album wordt al maanden lang aangekondigd en uit betrouwbare bron hebben we vernomen dat deze in november van dit jaar echt zal verschijnen. De Dana Fuchs Band speelt live wel al geruime tijd nieuwe nummers zoals ‘Golden Eyes’ en ‘Nothing What I Cry For’, en deze composities klinken als goede voorbodes die naar veel meer smaken.

Toonaangevend muziektijdschrift Revolver (inmiddels Lust For Life) noemde Fuchs destijds “de vocale tijgerin die op het podium immer een verpletterende indruk maakt". En daar is niets teveel mee gezegd. Bij tijd en wijlen doet de bühneact van Dana denken aan een elegant wild beest dat sluw en vastberaden over het podium sluipt en haar gegrepen verpletterde prooi niet zomaar uit de klauwen laat glippen. En anderzijds lijkt ze zelf als een kwetsbaar zangvogeltje ten prooi te vallen aan het ongrijpbare beest; de boze buitenwereld. Bijvoorbeeld tijdens de met veel gevoel gebrachte nummers zoals ‘I’d Rather Go Blind’ bekend geworden door Etta James in 1969 en het eigen nummer ‘Songbird’, een ode vol machteloosheid en berusting aan haar overleden zus. En, tijdens deze gelegenheid óók opgedragen aan Little Feat drummer Richie Hayward die 12 augustus overleed.

Bij opkomst van de band is het aangenaam om te zien dat de Nederlandse drummer Nicky Hustinx (27 jr.) weer terug is. Ruim een jaar geleden moest hij door ziekte afhaken maar voor deze Dutch mini-tour is de voormalig conservatorium student en sessiedrummer weer van de partij. Verder wordt Dana als vanouds bijgestaan door haar steun en toeverlaat “musical partner” John Diamond op gitaar en die andere Nederlander “one of my best friends ever” bassist Walter Latupeirissa.

Blootvoets (Dana en John) wordt hun vorm van zingeving uitgedragen aan de aanwezige aanhangers in de Church of Love, zoals iedere plek waar de Dana Fuchs band speelt door haar genoemd wordt. Of het nu een donkere kelder betreft of een festivalweide bij daglicht. Dana gelooft niet in het Christendom, Jodendom, Islam, Hindoeïsme of Boeddhisme maar wel in Love & Peace. Zodanig dat ze er een muzikale missie van gemaakt heeft. Inderdaad, je waant je tijdens een Dana Fuchs Band concert weer even in de jaren zestig en begin jaren ‘70. Ware het niet dat Dana haar idealisme predikt met een realiteitszin uit de 21ste eeuw. Muzikale, seksuele en sociale revoluties hoeven immers allang niet meer nagestreefd te worden in deze tijd van overvloed en verzadiging. Dana Fuchs is een exponent van deze tijd die twittert met haar BlackBerry en krabbelt op Hyves.

Maar, alles draait om het liefhebben van je naasten want “het een ander naar de zin maken is het zelf naar je zin hebben". Dana geeft persoonlijk het goede voorbeeld want gedurende de show lebbert ze iedereen af die bij haar in de buurt komt en kirt ze het uit van plezier. Haar manier van ‘baptizing in the name of love’. En ook na afloop tijdens de signeersessie mag iedereen die dat maar wil weer met haar knuffelen. “Onze dominee geeft alleen maar een hand bij de uitgang” hoorde ik een man naast me zeggen. Tja, religies en gewoonten veranderen. En natuurlijk is het ook ‘part of the show’ maar Dana komt mede door de intieme songteksten en haar aimabele persoonlijkheid voldoende waarheidsgetrouw over, zodat het als cultuuruiting net geen camp wordt. Die overtuiging zit onder meer in haar lijflied de up-tempo gospelsong ‘Bible Baby’ waarin vanavond door haar flarden tekst uit Johnny Cash zijn ‘Ring Of Fire’ worden verwerkt. “Wees zuinig op zo’n meissie” had de oude Cash bij leven ongetwijfeld over haar gezegd. Verder houdt ze van de Rolling Stones, Led Zeppelin en van ons allemaal maar flirtte ze ooit met een Deutsche Freier (’Nothing What I Cry For’) en met de Beatles (’Don’t Let Me Down’, ‘Helter Skelter’).

Ze bedient zich van een grote verscheidenheid aan muziekstijlen, gospel, country, blues, soul en rock. Ja, het is of ze zich van magie bediend, die oh zo betoov’rende allemansvriend (vrij naar Anneke Grönloh  ) Jammer genoeg gaat het nieuwe soul shuffle nummer dat vanavond de vuurdoop krijgt en straks ook op de nieuwe CD komt te staan min of meer de mist in. Evenals vorig jaar mag look-alike fan Annelies voor de toegift het podium beklimmen om gezamenlijk de gospel ‘Let It Shine’ te zingen. Dat wil zeggen; de gastvocaliste mag haar kunsten vertonen en lady preacher Dana ‘Hallelujah’ Fuchs gaat weer liefdevol zieltjes winnen.

Rest de oneerbiedige vraag: is Dana cool enough, na jaren lang gepreekt te hebben voor parochies op festivals en in clubs in Amerika, Canada en Europa, na het verschijnen van de nieuwe CD om eindelijk door te breken naar het grote publiek? De die-hards van het eerste uur zijn allang bekeerd, zoals in de drukbezochte Boerderij wederom blijkt. Ook collega muzikanten zijn overtuigd van haar kunnen want ze trad al op met gerenommeerde namen als o.a. Gov’t Mule en Joe Cocker. In november zal Dana Fuchs ter promotie van haar nieuw uit te komen CD voor de derde keer dit jaar Nederland aandoen. Dan zullen we zien wat de levensmissie het meissie heeft opgebracht. Ongetwijfeld twittert Dana ons morgen nog dat wij Nederlanders de allerliefste mensen ter wereld zijn. En wij houden ook van haar, tot in der eeuwigheid, amen.