Onderwerp: POP-ROCK

22 November 2011

Feel good opening Crossing Border met Smith & Burrows

 
Tekst en beeld: Berbera van den Hoek

Bij de aankondiging van Smit & Burrows, het openingsconcert van het Crossing Border festival ging er bij mij niet direct een bel rinkelen. Maar Smith & Burows is een gelegenheidsproject van Tom Smith, de frontman van de Editors en Andy Burrows, voormalig drummer van Razorlight. De heren hebben een kerstcd opgenomen die eind november uitkomt en hoewel ik nog geen idee heb wat ik kan verwachten is het reden genoeg om naar de Koninklijke Schouwburg te gaan.

Het is nog wat vroeg in het jaar maar de kerstsfeer is met een kerstboom en kerststerren al lekker opgebouwd. Op het podium staat verrassend genoeg geen drumstel. Als je de microfoons wegdenkt heb je het idee dat je in de woonkamer zit. De intieme sfeer wordt nog versterkt door de relaxte manier waarop de muzikanten met elkaar omgaan. Smith en Burrows worden ondersteund door Tim Baxter, de producer van de cd, op keyboards, een celliste en muzikaal talent Joe, die mandoline afwisselt met trompet en andere instrumenten.

Ze beginnen met de cover ' Wonderful Life' en natuurlijk passeren enkele nummers van de Editors en Razorlight de revu. Hierbij wisselen de heren elkaar af achter de piano en met gitaar op een houten kist. Het eerste kippenvel moment komt bij 'The weight of the World', een Editors song in een sobere uitvoering waarbij opvalt hoe veelzijdig de stem van Tom Smith is. Als daarna Andy Burrows het zangstokje overneemt en Tom achter de piano plaatsneemt blijkt hoe ze muzikaal aan elkaar gewaagd zijn. Ze dagen elkaar uit maar bij de Yazoo cover 'Only you' gaat het mis. Tom krijgt een lachbui, stopt met spelen en vraagt of er iemand de piano kan stemmen. Er is geen pianostemmer in de zaal en lachend beginnen ze opnieuw.

Kerst is een tijd van bezinning en terugkijkend op het jaar is voor Tom een van de 'shit things that happened like REM broke up'. Gevolgd door een prachtige uitvoering van 'Half a World Away'.

Het tweede deel van de show gaan de lampjes aan en met zelf geschreven nummers als 'Rosslyn', 'This ain't New Jersey' en 'As the snowflakes fall' is de Kerst echt aangebroken. Met een Merry Christmas na de prachtige afsluiter 'When the Thames froze' verlaten ze het podium.

Niet alle muzikanten komen met dit repertoire weg en het kan tenenkrommend zijn. Toch blijft dit door de muzikaliteit, afwisseling en ontspannen sfeer tussen de muzikanten boeien. Met een smile van oor tot oor kom ik buiten en ben verbaasd dat er nog geen kerstbomenverkoper te vinden is.