Onderwerp: TONEEL
4 Maart 2013
Volle Maan door De Appel is meer dan theater
Door Mylene Schuit met foto's van Leo van Velzen (klik voor vergroting)
Zaterdagavond 23 februari maakten we ons op voor een werkelijk avondvullend programma van het Appeltheater. Elke keer weer, verbaas ik me weer als ik er binnenkom, de intieme sfeer, de gezelligheid die er heerst en de zindering van de verwachting wat er die avond zal komen.....
De avond begint met een prachtig vertolkt lied, uit de Songs of Travel, door Judith Linssen (zang), Marieke Grotenhuis (accordeon) en Maartje van Lent (altviool). Songs of Travel is een cyclus van negen liederen, gecomponeerd door Raplh Vaughan Williams (1872-1958). Hij koos de teksten uit gedichten van Robert Louis Stevenson (1850-1894). De songs of travel zijn verweven door de verschillende stukken heen, en wij hebben genoten van deze muzikale reizen. Met de liederen, maakt het publiek een reis van door de voorstellingen heen...
Voorbij de liefde
Het eerste deel van de voorstelling van Volle maan is gebaseerd op Gabriel García Márquez’ novelle, de ongelooflijke maar droevige geschiedenis van de onschuldige Eréndira en haar harteloze grootmoeder (1972). Tesamen met de prachtige beelden in het decor, de kleuren, het verhaal, voel je de warmte van Zuid-Amerika, de pijn van Eréndira die haar harteloze grootmoeder moet verzorgen en zichzelf van haar moet prostitueren om de schuld af te betalen die Eréndira heeft gemaakt door het huis te laten afbranden. In dit verhaal is in het tweede gedeelte het boek Duurzame dood voorbij de liefde. Dit is op werkelijk prachtige prachtige wijze in het eerste gedeelte verwerkt, zodat er één verhaallijn ontstaan waarin je de zindering van de liefde kunt voelen, de senator die haar uit sociaal bewogenheid Eréndira wil helpen, en Odyseus die verliefd op haar wordt en haar wil helpen ontsnappen. Wat mij vooral bij is gebleven dat De Appel erin is geslaagd de sfeer van Gabriel García Márquez neer te zetten; ik voel het altijd de warmte van Zuid-Amerika, het spaanse temparement, en de emotie.
Isabelle Eberhardt, rekoefeningen
We maken ons, na een heerlijk diner, op voor de tweede voorstelling van deze avond, Isabelle Eberhardt, rekoefeningen. Isabelle Eberhardt was een ontdekkingsreizigster en schrijfster van Zwitsers/Russische afkomst die een avontuurlijk leven heeft geleid in Noord Afrika. Er is niet veel bekend van haar, haar dagboeken zijn na haar dood teruggevonden en aan de hand hiervan gaan we op zoek naar wie deze jonge vrouw is die, verkleed als man en bekeerd tot de islam, de woestijn van Noord-Afrika ingaat. Wat beweegt haar, om het vertrouwde, conventionele burgerbestaan, het negentiende eeuwse Europa achter zich te laten en in dat rauwe, onbekende woestijnlandschap van Afrika een nieuw bestaan op te willen bouwen?'
De vier actrices in deze voorstelling gaan met deze vragen op zoek naar wie Isabelle Eberhardt was. Ze nemen het publiek mee op reis naar de belangrijke momenten uit haar leven. Geneve waar zij werd geboren als onwettige dochter van Nathalie Eberhardt en (waarschijnlijk) Alexandre Trophimowsky. De jongste van 4 kinderen. Ze heeft de ware identiteit van haar vader nooit kunnen achterhalen. Het publiek gaat mee op haar reis als nomade door de woestijnen van Noord Afrika, verkleed als moslimman en gebruikmakend van de schuilnaam Si Mahmoud. Alhoewel het stuk zeer sterk begon, het decor heel veelbelovend eruitzag, vonden wij het halverwege wat inzakken en konden de actrices het zeer sterke begin, niet vasthouden, waardoor het tweede gedeelte rommelig werd en moeilijk te volgen. Jammer, want het is een interessante en prachtige verhaallijn.
Schiller opus
Schiller opus was voor mij het favoriete topstuk van de avond; Friedrich Schiller is één van de grootste literator uit de Duitse geschiedenis. In het decor is een groot vierkant blok met allemaal luikjes, deuren en openingen waar de acteurs achter verdwijnen. Regisseur David Geysen zet met Schiller Opus een kroon op de avond, de zang van Nadia Amin is adembenemend, Aus Greidanus jr. zet een fantastiche spel neer....
Voor mij was het thema dat door de avond heen liep, vrijheid.... Eréndira die niet langer meer geketend en onder het juk van haar grootmoeder wil leven, Isabelle Eberhardt die haar leven in vrijheid in Noord Afrika wil leven, zonder regels, en de vrijheid van Schiller; altijd beschreven in zijn literaire werk. De songs of travel zijn voor mij het muzikale symbool van vrijheid.
Volle Maan is meer dan theater, het is een avond uit met veel kijk, luister en smaakgenot.