Cultuurpodium Online

CultuurpodiumOnline is een online magazine over podiumkunsten binnen en buiten de muren van theaters en concertzalen. We schrijven over alles wat er op de podia te doen is op het gebied van theater, muziek, dans, musical, jazz, opera, festivals, klassieke muziek en nog veel meer.
In de rubriek Even voorstellen maakt u kennis met een aantal van onze medewerkers.

In ons tag overzicht
is te zien welke onderwerpen u op onze site kunt vinden.

Accreditatie namens CultuurpodiumOnline wordt alleen aangevraagd door de coördinatoren wiens naam vermeld wordt in het colofon. Krijgt u accreditatieaanvragen binnen van anderen namens CultuurpodiumOnline, checkt u dan aub even via het algemene mailadres of dat wel klopt.

Specials

Festival aan de Werf
Holland Festival
Artikelen over Oerol Impressies van Oerol
Geluiden van Oerol
Onze speciale Oerolpagina
De Parade
Lowlands

Onderwerpen

Actie
Algemeen
Cabaret
CD en DVD
Circus en show
Dans
Festival
Jazz
Jeugd
Klassieke muziek
Locatietheater
Multimedia
Musical
Muziek
Nieuws
Opera en operette
Pop en rock
Straattheater
Toneel
Verwacht
Wereldmuziek

Cultuur op TV

Opium
Vrije Geluiden

Alle bloggers

Blog Aart Schutte
Blog Cornee Hordijk
Blog David Geysen
Blog Dorien Haan
Blog Hanneke en Jonas
Blog Joel de Tombe
Blog Karin Lambrechtsen
Blog Marijcke Voorsluijs
Blog Marina Kaptijn
Blog Marle en Clara
Blog Michael Varenkamp
Blog Moniek Poerstamper
Blog Noortje Herlaar
Blog Rembrandt Frerichs
Blog Suzan Seegers
Blog Tamara Schoppert
Blog Thomas Cammaert
Blog Tom Beek
Blog Ton van der Meer
Blog Willliam Spaaij
Blog Yonga Sun

Archieven

Sep 2014 Jun 2014 Jun 2013 Aug 2011 Jul 2011 Jun 2011 Mei 2011 Jun 2010 Mei 2010 Dec 2009 Nov 2009 Okt 2009 Sep 2009 Aug 2009 Jul 2009 Jun 2009 Mei 2009 Apr 2009 Nov 2008 Jun 2008 Apr 2008 Mrt 2008 Feb 2008 Jan 2008 Dec 2007 Nov 2007


Prikbord

Hier op het prikbord kan een flyer van uw voorstelling komen te staan.

Op ons prikbord in de rechterkolom van de voorpagina hebben we plaats voor de flyers van een beperkt aantal voorstellingen en concerten. Wilt u ook een flyer op ons prikbord plaatsen? Stuur uw beeldmateriaal en eventueel ander persmateriaal naar ons algemene mailadres en als (of zodra) er plaats is zullen we uw flyer op het prikbord zetten.

These icons link to social bookmarking sites where readers can share and discover new web pages.
  • Del.icio.us
  • Digg
  • Google
  • Technorati
  • eKudos
  • Facebook
  • Blogmarks
  • Furl
  • Live
  • NuJIJ
  • Slashdot

Onderwerp: MUZIEK, POP-ROCK

1 April 2013

Alan Parsons Project, de vergeten rockband

  
Tekst: Paul Rijntjes
Beeld: Ronald Rijntjes

Vredenburg Leidsche Rijn te Utrecht, donderdagavond 28 maart 2013, volledig uitverkocht. En dan om kwart over acht begint het spektakel waar iedereen op af gekomen is, jong en oud, groot en klein. De band staat al op het podium gereed en dan verschijnt daar de “Master Himself”, Alan Parsons. Het publiek geeft hem een daverend welkomstapplaus. Het belooft nu al een mooie avond te worden.

Klassiekers
De band zet het intro in, wat direct gevolgd wordt door één van de Parsons klassiekers ‘Don’t Answer Me’, dat verbluffend goed gezongen wordt door Alan Parsons zelf. In zijn welkomstwoord heet hij iedereen hartelijk welkom en geeft hij aan dat het concert een overzicht geeft over de afgelopen 35 jaar. In 1976 verscheen het debuut album Tales of Mystery and Imagination. Van dit album werd het stuk ‘Raven’ gespeeld, dat direct gevolgd werd met een aantal stukken van het tweede album I Robot.

  
Met de wetenschap dat de muziek van Alan Parsons in de jaren zeventig en tachtig van de vorige eeuw is geproduceerd, het nu anno 2013 nog even fris en eigentijds klinkt. Dit is mede de verdiensten van de 7 man koppige band die duidelijk meegaat met de tijd. Relatief jonge bandleden, deze formatie speelt sinds 2010 samen, stralen een enthousiasme uit, die één op één terug te vinden is in de vertolking van de songs.

Artistieke vrijheid
Strakke beats, stevige gitaarrock en subtiele zang wisselen elkaar af. De teksten en muziek gaan harmonieus samen. En waar nodig wordt krijgen de songs een nieuwe lading door de muzikanten in haar solo´s artistieke vrijheid te geven. En dat pakken ze met beiden handen aan.

  
Op de albums, die in de loop der jaren zijn uitgebracht, wist Alan Parsons de beste zangers te strikken om hun medewerking hieraan te verlenen, onder andere Chris Rainbow, Eric Woolfson, John Miles en Colin Blunstone (de laatste bekend van de song ‘Old and Wise’).

Zangkwaliteiten
De zang is altijd belangrijk geweest. Bij de productie van een album, is het uitgangspunt geweest om verschillende zangstemmen te combineren. Dit uitgangspunt is ook terug te vinden bij de concerten. P.J. Olssen is de vaste zanger. Daarnaast beschikken de overige bandleden ook over zangkwaliteiten, dat bijdraagt aan de variatie in klankkleur.

  
De albums zijn opgezet volgens projectconcepten. Verschillende thema’s zijn uitgewerkt. Ter illustratie speelde Parsons het project The Turn of The Friendly Card. Ze opende met ‘Part One’, vervolgens ‘Snake Eyes’, ‘The Ace of Swords’, ‘Nothing to Lose’ en als afsluiter ‘The Turn of the Friendly Card Part Two’. Het stuk ‘Nothing Left to Lose’ werd bij de uitvoering gekenmerkt door de tempowisselingen. Danny Thompson, de drummer, gaf op een indrukwekkende wijze de ingewikkelde drumschema’s weer.

Enthousiast publiek
Na de pauze werd geopend met de instrumentale versie van ‘Lucifer’, het openingsnummer van het album Eve (1979). De sfeer zat er gelijk weer goed in. De vonk sloeg over en het publiek trok richting het podium om flink uit haar dak te gaan. Om het enthousiasme van het publiek verder op te voeren werden een aantal stevige rocknummers ingezet.

  
Het concert werd afgesloten met 3 toegiften, of waren het gewoon onderdelen van het programma? Maakt niet uit, de stemming zat er goed in. De song ‘A Friend of Mine’ bracht de gehele zaal op de been. Parsons melde nog dat hij voor Mary een speciale song had geschreven, namelijk ‘Old and Wise’. P.J. Olssen haalde alles uit de kast om de song op een hoger niveau te krijgen. Samen met het publiek, dat spontaan muzikaal aanhaakte, was ‘Old and Wise’ indrukwekkender dan ooit. En toen was het moment van afscheid gekomen. Als slot het toepasselijke lied ‘Where Do We Go From Here’. Na een ovationeel applaus werd afscheid genomen van een overweldigend concert.

Line up
Alan Parsons        guitar/keyboards/vocals
P.J. Olssen           vocals/guitar
Todd Cooper        vocals/sax
Guy Evez             bass
Manny Focarazzo   keyboards
Danny Thompson  drums
Alastair Greene      lead guitar/vocals


Gebruikte Tags: , , , , , , , , , ,

=================


(optioneel veld)
(optioneel veld)
Om geautomatiseerde spam in reacties te voorkomen stellen we je een eenvoudige vraag.

Reactiemoderatie staat aan op deze site. Dit betekent dat je reactie niet zichtbaar zal zijn, tot deze is goedgekeurd door een beheerder.

Persoonlijke info onthouden?
Kleine lettertjes: Alle HTML-tags behalve <b> en <i> zullen uit je reactie worden verwijderd. Je maakt links door gewoon een URL of e-mailadres in te typen.