Cultuurpodium Online

CultuurpodiumOnline is een online magazine over podiumkunsten binnen en buiten de muren van theaters en concertzalen. We schrijven over alles wat er op de podia te doen is op het gebied van theater, muziek, dans, musical, jazz, opera, festivals, klassieke muziek en nog veel meer.
In de rubriek Even voorstellen maakt u kennis met een aantal van onze medewerkers.

In ons tag overzicht
is te zien welke onderwerpen u op onze site kunt vinden.

Accreditatie namens CultuurpodiumOnline wordt alleen aangevraagd door de coördinatoren wiens naam vermeld wordt in het colofon. Krijgt u accreditatieaanvragen binnen van anderen namens CultuurpodiumOnline, checkt u dan aub even via het algemene mailadres of dat wel klopt.

Specials

Festival aan de Werf
Holland Festival
Artikelen over Oerol Impressies van Oerol
Geluiden van Oerol
Onze speciale Oerolpagina
De Parade
Lowlands

Onderwerpen

Actie
Algemeen
Cabaret
CD en DVD
Circus en show
Dans
Festival
Jazz
Jeugd
Klassieke muziek
Locatietheater
Multimedia
Musical
Muziek
Nieuws
Opera en operette
Pop en rock
Straattheater
Toneel
Verwacht
Wereldmuziek

Cultuur op TV

Opium
Vrije Geluiden

Alle bloggers

Blog Aart Schutte
Blog Cornee Hordijk
Blog David Geysen
Blog Dorien Haan
Blog Hanneke en Jonas
Blog Joel de Tombe
Blog Karin Lambrechtsen
Blog Marijcke Voorsluijs
Blog Marina Kaptijn
Blog Marle en Clara
Blog Michael Varenkamp
Blog Moniek Poerstamper
Blog Noortje Herlaar
Blog Rembrandt Frerichs
Blog Suzan Seegers
Blog Tamara Schoppert
Blog Thomas Cammaert
Blog Tom Beek
Blog Ton van der Meer
Blog Willliam Spaaij
Blog Yonga Sun

Archieven

Sep 2014 Jun 2014 Jun 2013 Aug 2011 Jul 2011 Jun 2011 Mei 2011 Jun 2010 Mei 2010 Dec 2009 Nov 2009 Okt 2009 Sep 2009 Aug 2009 Jul 2009 Jun 2009 Mei 2009 Apr 2009 Nov 2008 Jun 2008 Apr 2008 Mrt 2008 Feb 2008 Jan 2008 Dec 2007 Nov 2007


Prikbord

Hier op het prikbord kan een flyer van uw voorstelling komen te staan.

Op ons prikbord in de rechterkolom van de voorpagina hebben we plaats voor de flyers van een beperkt aantal voorstellingen en concerten. Wilt u ook een flyer op ons prikbord plaatsen? Stuur uw beeldmateriaal en eventueel ander persmateriaal naar ons algemene mailadres en als (of zodra) er plaats is zullen we uw flyer op het prikbord zetten.

These icons link to social bookmarking sites where readers can share and discover new web pages.
  • Del.icio.us
  • Digg
  • Google
  • Technorati
  • eKudos
  • Facebook
  • Blogmarks
  • Furl
  • Live
  • NuJIJ
  • Slashdot

Onderwerp: MUZIEK, POP-ROCK

21 Juni 2013

Gilbert O'Sullivan geeft intiem Iers feestje in Carré

  
Tekst en beeld: Ronald Rijntjes

Op 18 juni stond de bekende Ierse popartiest Gilbert O'Sullivan (Raymond Edward O'Sullivan) in theater Carré in Amsterdam. Het concert was één van de laatste uit zijn tour van de afgelopen maanden. O'Sullivan heeft diverse hits op zijn naam staan, zoals als ‘Alone Again (Naturally)’, ‘Clair en ‘Get Down’. Nu in 2013, met een leeftijd van 66, zoekt hij nog steeds naar vernieuwing. Op zijn laatst verschenen album Gilbertville zoekt hij de Amerikaanse blues en country op.

De zaal is helaas niet uitverkocht, alleen zijn trouwe fans weten hem vanavond te vinden. Het optreden bestaat uit twee delen, een rustige eerste set en een stevige dansbare tweede set. Vanachter zijn keyboard zingt O'Sullivan vele nummers die bij het publiek bekend zijn. En zo nu en dan een onbekende hit, die hij zelf 'medium-hits' noemt.

De zanger weet bij het begin van het concert nog niet helemaal wat ze allemaal gaan spelen, maar het wordt in ieder geval wel een gezellige avond, verzekert hij.

Vol geluid
De band die O’Sullivan heeft meegenomen tijdens deze tour zorgt voor een vol geluid. Er is ruimte voor solo’s en sommige nummers worden op een vernieuwde wijze gespeeld. Saxofonist Julian Webster scheurt met zijn solo’s lekker door de nummers heen. Hij weet ook subtiel te begeleiden op fluit en percussie.

  
Gitarist Bill Shedman weet elke stijl uit zijn gitaar te halen en gaat een solo niet uit de weg. Nick Scott weet met zijn bas gemakkelijk een stevige baslijn neer te leggen. Opvallend is dat hij zijn bas als gitarist bespeeld met snel vingerwerk en af en toe een plectrum.

De melodielijnen van de muziek krijgen meer kracht door het spel van keyboard- en accordeonistspeler Mick Parker, die relaxed vanachter de toetsen het overzicht bewaart en de band aanstuurt.

Veelzijdig
De muziek van O’Sullivan is veelzijdig, niet alleen qua stijl, maar ook in thematiek: naast liefde en de zoektocht naar geluk, komen ook de mindere kanten van het leven aan bod, zoals afscheid nemen. Verschillende muziekstijlen komen langs, van pop tot blues en van country tot reggae. Dit alles wordt omlijst door de kenmerkende gevoelige en zachte stem van O’Sullivan.

De stem van O’Sullivan is nog steeds zoals die van vroeger, alleen is hij in de hoogte niet altijd even zuiver. Hij krijgt vocale versterking door twee achtergrondzangeressen. Zij zorgen voor mooie tweestemmigheid in de nummers en een leuk vraag-en-antwoord bij ‘Ooh Wakka Doo Wakka Day’.

  
‘Medium-hits’ 
De moderne techniek lijkt de zanger vanavond in te halen: hij voelt zich niet op zijn gemak met zijn in-ear systeem en steekt zijn ergernis daarover niet onder stoelen of banken. Toch ziet hij zichzelf terecht als een vernieuwende artiest. Voor zijn trouwe fans speelt hij zijn hits als ‘I Wish I Could Cry’ en ‘We Will’ graag, maar niet te vaak. Liever grijpt hij terug op nummers die een ‘medium-hit’ zijn en net niet zo bekend, maar wel fijn om te spelen.

Twin Towers
Nieuwe nummers schrijft hij ook nog graag en dat blijkt wel, want na de pauze speelt hij een aantal nummers van het album Gilbertville dat in Amerika is opgenomen. Deze invloeden hoor je direct door de blues- en country-stijlen die in de nummers zijn verwerkt.

Opvallend is het nummer ‘All They Wanted To Say’ dat is opgedragen aan de slachtoffers van de Twin Towers aanslag uit 2001. De titel slaat op de mensen die in het vliegtuig of de torens hun naasten belden om te zeggen hoeveel zij van hen hielden. Het nummer bevat een mooie opbouw en is dynamisch goed geschreven.

 
Discobal
Op het podium hebben de muzikanten onderling regelmatig lol. Dit gebeurt in het tweede deel van het concert meer dan voor de pauze. Deel twee bevat ook meer up-tempo nummers die zorgen voor een energie-boost. Het publiek zingt, klapt en danst vrolijk mee en daarvan straalt O’Sullivan.

Bij vele nummers zit O’Sullivan achter zijn toetsen, maar als hij staat te zingen dan loopt hij met een hand in zijn zak en de microfoonstandaard in de andere hand. Op het eind gaat het dak er helemaal af als hij op zijn keyboard gaat staan en de discobal van stal wordt gehaald. In een rap tempo komen zijn grootste hits voorbij en dat zorgt voor een spetterend eind.


Gebruikte Tags: , , ,

=================


(optioneel veld)
(optioneel veld)
Om geautomatiseerde spam in reacties te voorkomen stellen we je een eenvoudige vraag.

Reactiemoderatie staat aan op deze site. Dit betekent dat je reactie niet zichtbaar zal zijn, tot deze is goedgekeurd door een beheerder.

Persoonlijke info onthouden?
Kleine lettertjes: Alle HTML-tags behalve <b> en <i> zullen uit je reactie worden verwijderd. Je maakt links door gewoon een URL of e-mailadres in te typen.