Onderwerp: MULTIMEDIA, DE PARADE, FESTIVAL, MUZIEK

25 08 06 - 08:12

Parade: Leon Giesen “ Mondo Leone Greatest Hits

Door Anne Nusselder met foto's van Sabine Sabelis
Gezien op 15 augustus 2006

Veruit het meest vertederende, ontroerende en weldoordachte optreden op de Parade 2006 is de muzikale voorstelling van Leon Giesen, alias Mondo Leone. Mondo Leone is de wereld van Giesen waarin hij kunst maakt. En dit kunst maken gebeurt in een brede zin van het woord.
Leon Giesen is filmmaker, muzikant en verhalenverteller. En zoals hij schrijft op zijn site “In Mondo Leone probeer ik deze kanten van zo dicht mogelijk bij elkaar te brengen. Zo dicht dat ze versmelten”. Mooie woorden van Giesen. Zo mooi dat het nog lukt ook!

Zittende te midden van 3 grote witte schermen ontmoet de zaal Leon Giesen met een gitaar op zijn schoot. Naast hem staan nog een aantal gitaren die hij later ook zal gebruiken. Het eerste nummer is gelijk representatief voor Mondo Leone: vrolijk en verrassend door de opgewekte sound, maar tevens de gevoelige tekst met een filosofische kwinkslag. We luisteren naar ‘Waar ik maar niet aan wen, is dat ik dit kennelijk ben’. Op de schermen is een videofilmpje te zien van striptekenaar Joost Swarte, die het liedje helpt op te tillen door de komische tekeningen. Leon Giesen zit in het midden met zijn gitaar, maar hij laat zichzelf begeleiden door nog twee Leon Giesens op andere soorten gitaren, die we afwisselend op de filmpjes te zien krijgen. Dit geeft een heel komisch effect, zeker als hij de ‘andere bandleden’ gaat voorstellen.

Lees meer

Onderwerp: MULTIMEDIA, FESTIVAL

23 08 06 - 19:00

Noorderzon: Vuile sneeuw in Sarajevo

Gezien: filmtheater Images, 20 augustus, door Marjanne de Haan

Als de zon zich toch niet laat zien in het plantsoen, is uitwijken naar filmtheater Images geen zonde. Op de vierde avond van het festival draait hier Grbavica, een Bosnische film die vanaf 9 september te zien is en zich afspeelt in het winterse Sarajevo.

‘Ken ik jou niet ergens van? Heb ik je niet gezien bij de lijkenidentificatie? Naar wie ben jij op zoek?’ Late-night gespreksstof in Sarajevo, Bosnië. De oorlog is alweer een jaar of tien geleden beëindigd, maar de wonden zijn nog vers. Sarajevo is een door God verlaten oord, koud en met smerige sneeuw, bevolkt door ongure types, beheerst door werkloosheid en de herinnering aan de oorlog. Lees meer

Onderwerp: MULTIMEDIA, FESTIVAL

22 08 06 - 19:59

Noorderzon: Licht verteerbaar drama in Almodóvars Volver

Door Marjanne de Haan met publiciteitsfoto's van Volver (klik voor groter)

De wind jaagt over de begraafplaats van Alcanfor de las Infantas, waar de vrouwen uit het dorp hun doden koesteren. Het is dezelfde wind die het vuur aanwakkerde waarin de ouders van Raimunda en Soledad omkwamen. Maar de natuur neemt en geeft: wanneer tante Paula overlijdt, keert hun moeder terug naar het aardse en trekt bij Sole in. Een gescheiden vrouw is immers het beste af met haar moeder.

In Volver keert Pedro Almodóvar terug naar zijn favoriete onderwerp: vrouwen. Moeders, dochters en zusters in het bijzonder. Raimunda (Penélope Cruz) belichaamt alledrie als een volkse diva, altijd met een fraai gevuld décolleté waar de camera graag zijn oog op laat rusten. De 32-jarige Cruz is het stralende middelpunt van de film. Ze overtuigt als nuchtere moeder gezegend met een grenzenloze daadkracht, die geleerd heeft haar eigen boontjes te doppen. Haar man is een zuipende en zappende nietsnut, die geilt op zijn eigen dochter en al snel op ongenadige wijze van het doek verdwijnt. In het universum van Almodóvar zijn mannen gereduceerd tot de marge, niet meer dan de oorzaak van vrouwelijk ongeluk. Raimunda, Sole (Lola Due ±as) en hun moeder (Almodóvar-veterane Carmen Maura) hebben alledrie wat te stellen gehad met de mannen in hun leven, waardoor ze van elkaar verwijderd zijn geraakt. En hoewel gedane zaken geen keer nemen, keert het verleden op zijn schreden terug en krijgen de vrouwen van bovenaf alsnog de kans zich te verzoenen. Lees meer

Onderwerp: MULTIMEDIA, LOCATIETHEATER, FESTIVAL, MUZIEK

03 07 06 - 16:05

ETCETERA: Grupo Puja! met K@osmos

Tekst en foto's van Mieke Kreunen (klik voor vergroting)

Puja! ontstond in 1998 in Argentinië en maakte daar furore door met een show te komen die een combinatie bood van circus, dans, luchtacrobatiek, architectuur, multimedia en muziek. Hun programma was vooral bedoeld voor uitvoering in stedelijke omgevingen. Sinds 2002 opereren ze vanuit Spanje en reizen Europa en Latijns Amerika rond met hun shows.

Op het Festival Etcetera verzorgden zij het spektakel met hun show K@osmos, een adembenemend avontuur van een hijskraan, acht mensen en een metalen bol: La Bola. Vanaf een podium midden op de Hof komen La Bola en de acrobaten bij elkaar en omgeven door rookwolken en lichteffecten klinken de in het wit gestoken acht zich vast aan de spijlen van de bol en stijgen op. Wat dan volgt is een verbluffend schouwspel van vorm, geluid, licht en schaduw dat zijn weerga niet kent. Prachtige structuren worden in de lucht gemaakt die nog het meest weg hebben van moleculen of andere uit de natuur stammende patronen of vormen. Vloeiend en soepel gaat de bol over het plein en met gracieuze soepele en volkomen synchrone lome bewegingen bewegen de mensen zich in en om de bol en vormen de prachtigste figuren. Lees meer

Onderwerp: OEROL, MULTIMEDIA, LOCATIETHEATER, FESTIVAL

21 06 06 - 11:31

OEROL: Ratio Machinaal van Transformers

Door Mieke Kreunen

Wie bij de voorstelling Ratio Machinaal van Transformers een verhaal met een begin, een midden en een eind verwacht, komt bedrogen uit want het is niet d t soort voorstelling dat deze jonge theatergroep maakt. Het gaat er dan ook niet zozeer om te snappen wat er gebeurt maar om het te ervaren. Die ervaring begint al bij het binnenkomen want de Schuur van Cupido is veranderd in een totaal andere wereld. De hele schuur is van boven tot onder bekleed met stroken lichtbruin materiaal met donderbruine accenten ter tussen. Net de balken van het plafond die nu ook op de vloer en de wanden zitten. Het geeft de ruimte een hele bijzondere, zachte en intieme sfeer die door de inrichting ook iets vervreemdends heeft.

Lees meer

Onderwerp: MULTIMEDIA, FESTIVAL, OEROL

18 06 06 - 18:25

OEROL: Fan twa kanten overzichtstentoonstelling

Tekst en foto's Mieke Kreunen (klik voor vergroting)

Vorig jaar waren het inwoners van West die centraal stonden in de portret- en geluidengalerij van Linette Raven en Ted van Leeuwen. De portretten hingen dan ook meer dan levensgroot op een aantal locaties in West ondermeer aan de Brandaris. Dit jaar zijn er 32 portretten van eilanders uit Midsland, Formerum, Lies, Hee en Baaiduinen bij het project gekomen. Sinds 2002 zijn ze bezig met het vastleggen van de geschiedenis van het eiland door de mensen die ze portretteren en aan het woord laten. In Schuur Hillegonda is een overzichtstentoonstelling te zien van alle edities van Twa Kanten. Lees meer

Onderwerp: MULTIMEDIA, MUZIEK, FESTIVAL

17 06 06 - 12:01

OEROL: Openingsspektakel met sprookjesachtig concert

Door Mieke Kreunen

Op het strand hadden we overdag de vier indrukwekkende masten met Sirenen al gezien toen we het Flying Festival er aan voorbij zagen trekken. 's Avonds bezochten we het openingsspektakel van Oerol 2006 waarin deze Sirenen een hoofdrol spelen. De sirene kennen we natuurlijk allemaal als toestel om scherpe en doordringende geluidssignalen te geven maar Franz Clochard van Mécanique Vivante maakte er een Sirene van in de andere betekenis van het woord namelijk een demonische vrouw die de voorbijvarenden door haar betoverende gezang probeert te lokken en te doden. Ze zullen een concert geven samen met de 25 trombones van het Nieuw Trombone Collectief en trombonisten van het Rotterdams conservatorium. Een wonderbaarlijke en - zo blijkt al snel - wonderschone combinatie!

Lees meer

Onderwerp: TONEEL, FESTIVAL, MUZIEK, MULTIMEDIA

10 06 06 - 01:27

Hongaarse Don Quixote Mausoleum op Festival Nieuwe Grond

Door Mieke Kreunen

Door een smal met zwarte doeken bekleed gangetje schuifelt het publiek de theatertent binnen voor de voorstelling Don Quixote Mausoleum van Artus. Er zijn geen stoelen maar de bedoeling is - zo werd ons verteld - dat het publiek beweegt door de ruimte. In een soort etalages staan een aantal 'installaties' opgesteld. Er is een Prediker die (vermoedelijk in het Hongaars) met veel bezieling de toeschouwers toespreekt en een Fietsjongen die met een snel pak aan en degelijke helm op zijn hoofd door te trappen met zijn fiets een ouderwetse projector aandrijft waarop een oude film wordt vertoond. Ook is er een Astronaut die op magische wijze verbonden is aan verschillende voorwerpen: een schoen, een tennisracket, een boek en zich duidelijk gewichtsloos door de ruimte beweegt.

Lees meer

Onderwerp: MULTIMEDIA, FESTIVAL

09 06 06 - 16:36

Silence! op Festival Nieuwe Grond

Door Mieke Kreunen

Geinspireerd door 4'33" van John Cage uit 1952 zijn acht kunstenaars aangezocht om hun opvattingen te laten zien en horen op het thema stilte. Zoals kleur niet zichtbaar is zonder licht, zo bestaat stilte niet zonder geluid of (in de betekenis van stilstand) zonder beweging. In het landhuis van landgoed De Horst zijn tijdens het Festival Nieuwe Grond acht kamers ingericht met de Silence! projecten.

• Yeb Wiersma maakt het project 'Departure' waarbij foto's te zien zijn van mensen die tijdens het lezen van een boek door de slaap werden overmand.

Lees meer

Onderwerp: MULTIMEDIA, FESTIVAL, TONEEL

07 06 06 - 13:48

Nieuwe Grond - Internationaal kunstenfestival

Fotomateriaal via Festival Nieuwe Grond

Landgoed De Horst in Driebergen is van donderdag 8 juni tot en met zondag 11 juni ontmoetingsplek voor een nieuwe generatie Europese theatermakers en kunstenaars. In een omgeving van 23 hectaren groen ontmoeten zij elkaar en het publiek, wisselen ideeën uit en presenteren zich in een tentoonstelling, met voorstellingen, performances en multimedia presentaties. Lees meer

Onderwerp: DE PARADE, FESTIVAL, MULTIMEDIA

21 07 05 - 20:14

Parade: Club Mondo Leone

Een eenmansvoorstelling van Leon Giesen die ons een kijkje gunt in zijn Mondo Leone op een wijze die verrassend, vol humor, ontroerend en gepassioneerd is. Hij maakte filmpjes over thema's die hem beroeren en over zijn helden en daarbij speelt hij gitaar. Klinkt heel gewoontjes als je het zo opschrijft maar zoals Leon het doet is het heel speciaal en komen film en muziek samen in een perfecte harmonie. Geweldig waren de nummers over zijn gitaar Berry (zie ook de foto van Hans hierboven), Fons (zijn gitaarleraar), Phil Lynott (de jong overleden basgitarist van Thin Lizzy), origineel die over de trein naar Den Bosch (zie ook dit filmpje), de dansende bejaarden en Mohammed Ali en ronduit briljant die over de basgitarist van Lou Reed (ben helaas zijn naam vergeten) en het jongetje dat leert duiken.
We hebben echt genoten van zijn ode's en droomorkesten en konden er maar geen genoeg van krijgen. Net als de rest van het publiek overigens dus we hadden echt geluk dat Leon nog een paar extra nummertjes speelde omdat het de laatste voorstelling van de avond was. Hij heeft ook een CD/DVD waarop een aantal van bovengenoemde nummers te zien zijn maar zo charmant als hij life is dat kun je op een DVD nooit vastgelegd krijgen. Zeker naar toe gaan als je nog op De Parade komt!

Onderwerp: LOCATIETHEATER, OEROL, MULTIMEDIA

19 06 05 - 16:29

Oerol: 3600 Seconds

Door Mieke Kreunen

Een hi-tech spektakel in de open lucht werd gisterennacht verzorgd door de Franse theatergroep Metalovoice en het Schotse Boilerhouse. Op een leeg parkeerterrein tegen de duinrand van West aan Zee stonden op twee podia twee grote cirkelvormige schermen opgesteld. Het leken twee gigantische parabolen die op elkaar gericht waren. Toen de ruimte daartussen gevuld was met de toeschouwers begonnen mannen in zwarte pakken de twee podia te verbinden met karretjes die een soort catwalk vormden. Het zag er allemaal zeer futuristisch uit alsof we op de maan geland waren. Het silhouet van de duinrand stak af tegen het rode avondlicht. 3600 seconds is een unieke theatrale kijk op tijd. Wat kun je allemaal doen in een uur of beter gezegd wat kan er door je vingers glippen als je een uur zomaar voorbij laat gaan. Waarom duurt het ene uur langer dan het andere. Wat zou je doen als het je laatste uur was. Waarom leef je niet in het moment. Vier acteurs die Frans en Engels spraken en een percussionist die op Japanse wijze met zijn stokken jongleerden en die via dramatische elektronische percussie met handen en voeten het tempo aan gaf. Op de grote schermen zag je de tijd digitaal aftellen en er werden beelden op geprojecteerd die deels van aanwezige camera's kwamen. Het geheel was strak geregisseerd en er werd veel aandacht besteed aan de veiligheid van de acteurs dei continu tussen de twee podia renden op stoelen gingen staan en in een draaistoel rondgedraaid werden. De tekst was niet altijd goed te volgen maar het was alleen al een sensatie om op die verlaten plek in de open lucht dit multimedia spektakel te ondergaan. De vorm was indrukwekkender dan de inhoud, maar het was zeker een bijzondere ervaring.