Onderwerp: OEROL, OEROL 2008

14 Juni 2008

Trouwen op z'n Russisch

Door Paolo met foto's van Mieke Kreunen (klik voor vergroting)

Vrijdagavond was CultuurpodiumOnline om 22.00 uur aanwezig bij de Manege Hoorn om de officiële openingsvoorstelling van het theaterfestival Oerol bij te wonen: de productie “De Bruiloft". Het grootste deel van Nederland zat op dat moment nog aan de buis gekluisterd om ademloos te kijken naar de hilarische opmars van het Nederlands Elftal, dat voor de tweede maal deze week een glorieuze overwinning boekte, ditmaal tegen Frankrijk (4-1). Toen de voorstelling begon was deze wedstrijd nog in volle gang en stond het pas 2-0. Desondanks waren de tribunes (gelukkig) nog aardig gevuld met publiek, zij het dat het niet uitverkocht was.

De productie werd verzorgd door een gelegenheidsformatie van drie verschillende theatergezelschappen (WALPURGIS, de Roovers en het SPECTRA) die daarvoor de thematiek van twee beroemde Russische ‘grootmeesters’ als basis hadden genomen. Zowel de schrijver Anton Tsjechov als de componist Igor Stravinsky schreven een stuk over ‘de bruiloft’ (Swadebka resp. Les Noces). De toeschouwer wordt van begin tot einde getrakteerd op een typische Russische bruiloft met al zijn compliceerde rituele en gebruiken. Het bruidspaar, Nathasja Zigalova en Fetis Aplombov vieren hun feest in het restaurant Andronov (voorheen Manege Hoorn).

Bij binnenkomst op het theaterterrein worden de bezoekers voorzien van kado’s, die zij vervolgens mogen aanbieden aan het op een klein podium gezeten bruidspaar. De toeschouwers krijgen al voor aanvang van de voorstelling een glaasje wodka met hapjes aangeboden en er is een ondeugende beer die, begeleid door een klein ‘Russisch’ ensemble dat melancholische dansmuziek ten gehore brengt, enkele dansen uitvoert waarbij de pianist ook nog eens horizontaal is opgesteld en de toetsen dus 90 graden gedraaid aanslaat. Verder lopen alle bruiloftsgasten vooraf aan de voorstelling rond op het theaterterrein, inclusief een bruiloftsfotograaf die iedereen die hij voor zijn camera krijgt rechtstreeks digitaal draadloos naar een groot scherm weet te projecteren.

Tijdens de officiële voorstelling, het bruiloftsmaal en feest zelf, blijft de fotograaf steeds van dichtbij opnames maken, die in zwart wit op daartoe midden in de zaal opgehangen grote schermen worden geprojecteerd en die daardoor een extra visuele dimensie aan het schouwspel toevoegt.

De eerste helft van De Bruiloft is een mengeling van allerlei ingewikkelde familieperikelen. De bruid is van eenvoudige komaf en de rijke familie van de bruidegom heeft geld betaald voor de bruid. Een soort uithuwelijking dus. Om indruk te maken op de gasten hebben de ouders van de bruid een “generaal" uitgenodigd om het gezelschap toe te spreken. Deze speciale gast blijkt echter een eenvoudige gepensioneerde gewone kapitein ter zee 2e klasse en heeft tijdens zijn langdurige speech eigenlijk helemaal niets te melden behoudens wat oubollige scheepvaartterminologie. Ondanks verwoede pogingen hem het zwijgen op te leggen, oreert hij voort en paradeert hij over de lang opgestelde feesttafel van ongeveer 25 meter lang. Vooral deze scène was erg humoristisch en het karakter bijzonder goed ingeleefd en uitstekend geacteerd door Bert André.

Het publiek krijgt tijdens de voorstelling ook allerlei versnaperingen aangeboden, waaronder echte Russische bietensoep (Borsjt) en natuurlijk nog een glaasje wodka. Op een bepaald moment ontaardt het gehele feest in een beetje een laat ik het maar een overzichtelijke chaos noemen, met de nodige woordenwisselingen, toespraken, drinkliederen en een uitgebreide kusscène van bruid en bruidegom midden op tafel. Ondanks dat het niet allemaal zo duidelijk was wat er precies gebeurde was het schouwspel toch zeer herkenbaar en fraai vormgegeven. Statige lange diner tafels, kleurrijke feestelijke kleding van de bruiloftgasten en een levendige sfeer zoals dat bij bruiloften waarbij de drank rijkelijk vloeit vaker pleegt voor te komen.

De tweede helft van De Bruiloft (Les Noces) dient zich eigenlijk voor de gemiddelde (niet ingelezen) toeschouwer nogal onverwachts aan. Aan het begin van de voorstelling was al te zien dat er vier grote zwarte vleugels en slagwerkinstrumenten stonden opgesteld aan het einde van de feesttafel, maar dat daarop bijna 3 kwartier lang een volledige interpretatie van een stuk van Stravinski zou worden vertolkt was op zijn minst verrassend voor een deel van het publiek. De combinatie met het stuk van Tsjechov is een uitgelezen kans om Les Noces een keer in een theatrale setting uit te voeren.

De meeste bruiloftgasten bleken te beschikken over verdienstelijke zangstemmen zodat het feest eindigde in een soort muzikale finale. De teksten die werden gezongen waren al vooraf aan de voorstelling in een apart krantje (Swadebka) in vertaalde versie aan het publiek uitgereikt, en tevens in fragmenten op het grote scherm geprojecteerd.

Aan het eind van het feest werden bruid en bruidegom onder begeleiding van de voornoemde “kapitein" in het "huwelijksbootje" uitgeleide gedaan en verdwenen ze met het wind in de zeilen naar buiten. Het feest was voor de toeschouwers echter nog niet afgelopen want er werden rijkelijk gevulde buffetten, alle voorzien van twee stierenkoppen, binnengebracht met allerlei hartige versnaperingen waaraan men zich te goed kon doen.

Een op zijn minst verrassende combinatie van een tweetal Russische “bruiloftstukken" in één voorstelling, waarvan dus de eerste helft het theatrale en in de tweede helft het muzikale aspect op de voorgrond stond.
Natuurlijk blijven er altijd veel vragen bestaan na zo’n pretentieuze voorstelling. Maar het was in ieder geval een zeer originele en waardige openingsvoorstelling van Oerol jaargang 2008.