Onderwerp: OEROL

27 06 17 - 07:58

Amsterdam Klezmer Band met Septacost

  
  
  
Foto's Mieke Kreunen

Onderwerp: OEROL, LOCATIETHEATER

26 06 17 - 17:02

Vervulde verlangens

  
Door Youetta Visser met foto's van Mieke Kreunen

Cultuurpodiumonline kent geen sterren toe aan voorstellingen. Bij een voorstelling als ‘Kopland’ van Gouden Haas in samenwerking met Peergroup bewijst dat zijn waarde. Waar de NRC ‘maar’ drie sterren geeft, hebben wij de ruimte om te beschrijven dat het een wonderlijk schone voorstelling is, waarin taal en beeld gelijk opgaan en elkaar versterken. Juist het evenwicht maakt het bijzonder. Zonde om dat daarna in sterren uit te drukken.

Onderwerp: OEROL, LOCATIETHEATER

25 06 17 - 21:13

Tsukumogami laat de ramp voelen

  
Door Youetta Visser met foto's van Mieke Kreunen

In ‘Tsukumogami’ spannen muziek, dans en beeldende kunst samen om de rampzalige zeebeving en tsunami te verbeelden  die Japan in 2011 trof. Bij de strandopgang van Paal 8 laten de slagwerkers van Dadadan Tenko het toegestroomde publiek trillen met hun overdonderende getrommel. Het verlies uit zich in een zee van blauwe lintjes, opgehangen ter nagedachtenis aan de overledenen. Er is geen ontkomen aan deze voorstelling.

Het is een Japans-Nederlandse coproductie, waarbij Dadadan Tenko samenwerkt met Maria Kley en Nishiko, die de beeldende kunst, de aankleding en de dans verzorgen, deels gefinancierd via een geslaagde crowfundingactie eerder dit jaar. Eerst klimt het publiek moeizaam tegen een duin op. Vanaf het hoogste punt, happend naar adem, zien zij hoe een zee aan blauwe lintjes zich naar beneden stort. Ieder mag met een ander ook een lint ophangen, die samen de 20.000 verdronken mensen symboliseren. De toeschouwers doen het met respect.

Onderwerp: LOCATIETHEATER, OEROL

25 06 17 - 21:00

Loud shadows, liquid events

  
  
  
Foto's Youetta Visser en Mieke Kreunen

Onderwerp: OEROL, LOCATIETHEATER

19 06 17 - 10:36

Een onvoldoende voor geluk

  
Door Youetta Visser met foto's van Mieke Kreunen

Daar staat ze dan. Een kleine vrouw in haar mooiste, kleurige jurk in het decor van het onmetelijke wad helemaal aan de oostkant van Terschelling. Dit is haar land, hier is ze geboren. Toch voelt ze zich hier niet thuis. Haar ouders waren Vietnamese bootvluchtelingen die door een speling van het lot, een Nederlandse vrachtboot pikte hen op, hier aanspoelden. Nhung Dam vertelt in ‘Ha Ha Happiness’ haar verhaal. Solo. Hoe haar vader haar en haar moeder achterliet in dit vreemde land. Een leven als een Griekse tragedie. En dat is precies waarmee ze het vergelijkt. Het is alleen te horen tegen de wind in, met een koptelefoon op. Muziek ondersteunt het levensverhaal. Het is eb.

Onderwerp: OEROL

17 06 17 - 19:53

Weemoed in West-End

  
Tekst en beeld van Youetta Visser

Tussen alle grote muziek- theater- en dansgezelschappen staan er ook kleine voorstellingen op het programma van Oerol. Een daarvan is het Russische sprookje ‘Varenka’ van zandtekenares Gerrie Hondius, in het kleinste, tevens grootste theater van Terschelling: West-End. Een magisch half uurtje, waarin het steeds veranderende gefiguurzaagde decor van Terschellingers Aart Kramer en Irina Filtzer en vioolmuziek de omlijsting vormen voor met fijn zand getekende personages in een spannend verhaal. Hondius beweegt haar handen doelgericht over een glasplaat, strooit zand en tekent telkens nieuwe figuren. Haar vingers zijn in staat ook kleine veranderingen in het zand tot leven te laten komen. Het hoofdje van Varenka draait bijvoorbeeld om als een voorbijganger zich meldt.

Onderwerp: OEROL, LOCATIETHEATER

17 06 17 - 19:51

Thabi Mooi zet bewust een stap verder

 
Door Youetta Visser met beeld van Nichon Glerum en Tom Fassaert

Sommige voorstellingen knallen er stevig in op Oerol. Zo ook Route Mortel van Thabi Mooi, bij zandafgraving camping Wulp. Maakte zij twee jaar geleden als jong talent in het Atelier een route over een oude man, Wil, die terugkijkt op zijn leven, ditmaal gaat ze verder. De toeschouwers leggen een route langs het stervensproces van een man af. Onderweg horen en zien zij zijn laatste uren en zijn loslaten. Een indringende en intieme ervaring,

Sinds twee jaar is er veel gebeurd in het leven van Mooi. Wil overleed. Haar broertje kreeg een hersenbloeding en overleed enkele maanden later. De vraag is dan wat je als theatermaker doet. Maak je een stuk dat er los van staat of duik je er juist dieper in? Thabi Mooi verwerkte de gebeurtenissen via haar eigen taal: theater. Ze zette een project op rond sterven  en betrok veel mensen bij deze zoektocht. Andere creatievelingen, waaronder een filmmaker, een tekstschrijver, een componist en een decorontwerper, haar familie en Terschellingers. Ze interviewde mensen die beroepsmatig met de dood te maken hebben. Van al deze elementen smeedde ze Route Mortel.

Onderwerp: OEROL, LOCATIETHEATER

16 06 17 - 10:46

Wie overleeft op Arjensdune?

   
Door Youetta Visser met foto's van Mieke Kreunen

Natuurlijk gaan we op Oerol ook naar het Friese theatergezelschap Tryater. Ditmaal spelen ze een geëngageerd stuk: ‘Wie overleeft de Grutto?’. Over de grutto dus, die steeds minder in deze contreien te vinden is, waar hij normaal aansterkt en eieren legt. Maar het weiland is tegenwoordig een dorre harde vlakte. Het achterliggende thema: Hoe kun je voorkomen dat je uitsterft? Wie zich niet aanpast lijkt ten dode opgeschreven, de grutto, de panda, maar ook wij mensen uiteindelijk, net als alle uitgestorven dieren voor ons. De theatergroep heeft voor een wel heel letterlijke uitwerking van de titel gekozen en het verhaal van de grutto gelardeerd met persoonlijke verhalen van de vijf spelers, over hun ervaring met (over)leven. In de bloedhitte op Arjensdune beklijft helaas vooral het doorzettingsvermogen van de spelers.

Onderwerp: LOCATIETHEATER, OEROL

16 06 17 - 10:08

Een goed mens en een indrukwekkende performer

  
Door Youetta Visser met foto's van Mieke Kreunen

Stephanie Louwrier is een kleine vrouw. 1.63 meter om precies te zijn. Heeft toch een eigen catwalk, dwars over de sloot bij Dobe aan de Badweg in Hoorn. Tig jurkjes en een vette band ernaast. Is stand-upper, haast een vloekwoord in het Oerol theaterprogramma tot dusver. De cabaretiers en stand-uppers zijn hooguit te vinden in de Stay-okay en de kroegen deze week. 

Je zou zeggen: voorzichtig beginnen. Maar dan ken je Stephanie Louwrier niet, die gaat meteen stevig in de overdrive. Knalt achter elkaar teksten het publiek in, maakt contact, verliest alle controle over gedachten en gezichtsmimiek. Gilt: “Bagger!” Met ‘Revolutie van de mislukking’ windt deze powerbak het Oerol publiek moeiteloos om haar vinger. Stephanie Louwrier, onthoud die naam. Meer!

Onderwerp: OEROL, LOCATIETHEATER

15 06 17 - 12:00

LEK, dat is pas stoer!

 
Door Youetta Visser met foto's van Mieke Kreunen

Dat is pas stoer. Gingen de mannen van muziektheatergroep Bot in vorige voorstellingen vol energie los op grote zelfgebouwde geluidsmachines, in LEK wagen ze zich ditmaal aan een kwetsbaar thema: het verval. Met man en macht zingen ze van lege dagen, de lichamelijke aantasting door naalden en medische machines en de eenzame afstand tot andere mensen. Bot neemt de tijd om een zelfstandig lopende rollator haar plek op het podium te laten vinden. De combinatie van stoere kracht, donderende geluidsmachines en rauwe songteksten halen, meer nog dan tedere liedjes, het verdriet van de vergankelijkheid naar boven. Het publiek In Schuur Spanjer op Terschelling slikt. LEK is in al zijn ruigte een confronterende en gevoelige voorstelling, die iedereen op Oerol wel wil zien. Bot maakt zijn faam waar.

Onderwerp: LOCATIETHEATER, OEROL

14 06 17 - 11:48

Windstilleven in 4800 seconden

  
Door Youetta Visser met foto's van Sandra van Kampen

Collectief Walden neemt in Windstilleven de toeschouwers mee op een wandeling langs duinen, wetenschappelijke theorieën en theatrale ervaringen. Het thema is het verstrijken van de tijd. Is tijd een hard natuurwetenschappelijk gegeven, zoals Einstein beweerde, elke seconde even lang en op zichzelf staand? Of veel meer een menselijke ervaring, zoals de Franse filosoof Bergson hem tegenwierp in hun grote ruzie in 1922? Een zomer duurt immers als je jong bent eeuwig en op latere leeftijd veel korter. ‘Windstilleven’ laat bezoekers op verschillende manieren kennis maken met tijd. De wetenschappelijke en theatrale delen staan los van elkaar, afwissellend een dotje theorie en dan weer een ervaring. Toch vormt Windstilleven een geslaagde en knappe voorstelling.

Onderwerp: LOCATIETHEATER, OEROL

14 06 17 - 10:46

Indrukwekkend muziektheater roept actuele vragen op

  
Door Youetta Visser met foto's van Mieke Kreunen

Via Berlin kan het. Oude verhalen over componisten in een dictatuur bewerken tot een intrigerende en moderne muziektheatervoorstelling over actuele keuzes: Breaking the Silence. De bijbehorende klassieke muziek is van de Russische componisten Sjostakovitsj en Ligeti. De dreiging is van het regime, dat eist dat componisten muziek maken ter opwekking van het volk. De setting is een kantoor met bureaus in rijen. 

Je zou zeggen: een ouderwetse thematiek. De muur is immers al lang gevallen. En kunstenaars in Nederland kunnen toch alles maken wat zij willen?