Onderwerp: OEROL, LOCATIETHEATER

12 06 16 - 10:51

Grenzeloze muziek, eindige eer

  
Door Annemiek Barnouw met foto's van Mieke Kreunen

Er is een foutje gemaakt bij het boekingskantoor: er zijn meer kaartjes verkocht dan dat er plekken op de tribune zijn. Het is geen probleem, want achter het podium zijn plekken gemaakt, zodat iedereen de voorstelling bij kan wonen. Uiteindelijk worden negentien mensen uit het publiek uitverkoren om op de tribunen te zitten, de overige bezoekers kunnen op een omgekeerde ton in het gras zitten. De voorstelling XIX van Compagnie KAiET!, Andre Manuel en Geert Hautekiet gaat over grenzen: grenzen bewaken, grenzen overgaan, maar vooral ook de grens tussen de uitverkorenen en de rest.

Onderwerp: OEROL, LOCATIETHEATER, DANS

12 06 16 - 07:56

Onderdeel van een groter geheel

  
Door Youetta Visser met beeld van Mieke Kreunen

Oerol 2016 opende vrijdag 10 juni bij zonsopgang. Elke ochtend om 5 uur danst het gezelschap van Sharon Fridman in het rode ochtendlicht een speciale jubileumvoorstelling in coproductie met Oerol 35 jaar. Nadat het publiek via een rustgevende wandeling naar Arjensdune is geleid, komen de dansers aan het begin van de voorstelling van alle kanten heel langzaam aanlopen om vervolgens tussen en rond de drie tribunes in het duinzand 'NIDO/Rizoma 2016' uit te voeren. Net als vorig jaar op Oerol zijn de professionele dansers van Sharon Fridman aangevuld met tientallen vrijwilligers. Zij bewegen gezamenlijk, in een organische samenhang. Samengeklonterd, rollend, tegen elkaar leunend, in groepjes rennend.

Onderwerp: OEROL, LOCATIETHEATER

11 06 16 - 16:51

Juist hier vergaat de wereld vandaag...

  
Door Youetta Visser met beeld van Mieke Kreunen

Het is een van de grote buitenlocaties op Oerol. Bij de Wierschuur op Oost strekken de punt van Terschelling, de kwelder, het wad en de zee zich ongenaakbaar uit. Zover het oog reikt. Juist hier vergaat de wereld vandaag. Of beter: is de wereld vergaan. 'The re-enactment of the now', van Theater Utrecht, laat het publiek terugkijken naar deze dag. Via koptelefoons horen we de teksten en het gezang van de spelers en de voice over die ons alles uit de doeken doet.

Onderwerp: LOCATIETHEATER, OEROL

19 06 15 - 09:27

De reuzen vallen op hun plaats in de duinen

Door Youetta Visser met foto's van Mieke Kreunen

'Reuzen' van Theater Artemis en Ro Theater, is een van de voorstellingen van Oerol 2015 waarover de meningen ver uiteen lopen. You love it or you hate it. Weinig grijs daartussen. Eerder in het theater, de voorstelling stamt uit 2011, waren de reuzen onnoemelijk groot. Dat effect is afgezwakt op deze locatie bij Arjens Dune.

De reuzen vallen op hun plaats in de duinen. Op de een af andere manier is het heel logisch dat ze daar lopen en wonen in de grote grot op de achtergrond. Alleen lastig, al dat zand. Alle reuzen zijn ouders. In negen taferelen, telkens aangekondigd door een rijtje schoolkinderen, trekken ze op grote hoogte voorbij aan het publiek. Jonge ouders, gescheiden ouders, een moeder met een postnatale depressie, de echte ouders van de maker Jetse Batelaan, een rolstoelvader. Je groeit van ouderschap, zo is het idee. Je wordt reusachtig in vergelijking met het kleine kind in je handen. En onhandig. De reuzen van Theater Artemis klunzen wat af met zijn allen.

Onderwerp: OEROL, LOCATIETHEATER

17 06 15 - 17:06

Kleine mensen in een grote geschiedenis

Door Youetta Visser met foto's van Mieke Kreunen

Zo kan het alleen op Oerol zijn. Tientallen mensen, muisstil in een kom in het bos. Met tranen in de ogen kijkend naar 'Hartkuiltje', twee kinderen die spelen alsof ze volwassen zijn, trouwen, kinderen krijgen en hen dan plots een voor een verliezen. Het zonlicht door de boomtoppen koestert het stel, gespeeld door John Buijsman en Heidi Arts, bij de vier aardappelkistjes. Op de achtergrond spelen Arend Niks en Keimpe de Jong, ook als kinderen, stilletjes hun muziek mee. De plek, de rust van de acteurs en muzikanten, de moed van de regisseurs Wittenbols & Ligthert om niet meer te doen dan nodig, maakt het een zachtglanzend kleinood.

Onderwerp: LOCATIETHEATER, OEROL

17 06 15 - 13:57

Op de terugweg even over 020

Tekst en beeld van Mieke Kreunen

Achter de Groene Weide in Hoorn werd vanmorgen door een grote groep mannen gedemonstreerd tegen het sluiten van het illegale Terschellings bordeel De Boskat. Ze zwaaiden met vlaggetjes en scandeerden leuzen. De gemoederen liepen daarbij hoog op nu het zoveelste baken van het oude Terschelling dreigt te bezwijken onder druk van het grote geld en de toeristenindustrie. Gelukkig is de redding nabij omdat Trijn, CEO van De Boskat, de Rotterdamse activiste Carrie (nee geen Tefsen, ook niet van Sex & the City en zelf niet uit de sexindustrie) heeft gevraagd om te helpen het tij te keren.

Onderwerp: OEROL, TONEEL

16 06 15 - 23:38

Theater op een T-splitsing

Door Youetta Visser met foto's van Mieke Kreunen

Theater Utrecht stort zich deze Oerol op 'Stad der Blinden', een bekend boek van Nobelprijswinnaar José Saramago. In de schuur van Corné Zorgdrager pakken ze groot uit om het verhaal van de stad die geteisterd wordt door een plotselinge epidemie van blindheid gestalte te geven. Het publiek zit er boven op en kijkt de vooraan zittende vertelster, een prachtig geconcentreerd gespeelde rol van Karina Smulders, vol in de ogen. Toch blijft er afstand.

Onderwerp: TONEEL, OEROL

16 06 15 - 18:39

Much Ado About Nothing. Shakespeare. Leuk hoor.

Door Youetta Visser met foto's van Mieke Kreunen

Ik durf het hier wel op te biechten: ik houd niet zo van Shakespeare. Te hoogdravend voor mij, te verafstaand van mijn werkelijkheid misschien. Desondanks heb ik voluit genoten van 'Much Ado About Nothing' van het Bostheater in samenwerking met het Noord Nederlands Toneel. Een spektakel van ruim anderhalf uur op de parkeerplaats bij Paal 8, met vele rond crossende vervoermiddelen, vreemde uitdossingen, verrassend goede muziek en zang en een zeven acteurs op dreef. Een theaterbewerking die eeuwen overbrugt. Een hilarische voorstelling die je iedere festivalganger gunt. Zelfs de meeuwen speelden mee.

Onderwerp: OEROL, CIRCUS EN SHOW

15 06 15 - 18:36

Trouw aan het circus

Door Youetta Visser met foto's van Mieke Kreunen

Hooggeëerd publiek!! Je verwacht bij een circus een grote, dikke circusdirecteur met een hoge hoed, die het publiek welkom heet. Bij circus Ronaldo is er maar een man: Ronaldo. Hij is de laatst overgeblevene en probeert het publiek juist naar huis te sturen. In brabbelend Italiaans maakt hij duidelijk: alle circusartiesten zijn dood, er is niets te zien. Hij is overmand door verdriet. Maar het publiek blijft, het lacht om zijn gestuntel tussen de graven van de circusartiesten, in de piste van de circustent. En de circusartiesten moedigen hem met muziek op de trompet, tuba en bombardon vanuit hun laatste rustplaatsen aan: Ta tata ta! Doe iets! Speel!

Onderwerp: OEROL, LOCATIETHEATER

15 06 15 - 10:55

Geloofwaardig spel redt 'Guess who's back'

 
Door Youetta Visser met foto's van Mieke Kreunen

Goede naam: YoungGangsters. Het gaat namelijk lekker hard bij 'Guess who's back'. Inderdaad, een voorstelling over religie. Over J.C. dan. Hij is er, op het Geitenpark. En hoe. Mooie man. Doet nog wat wonderen. Water wordt wijn. Laat een verlamde weer lopen, dat werk. Heerst hoog en laag, letterlijk. U kent het. Onze Amerikaanse voorganger, Freeman, zweept ons op. "Praise! Zing mee met de band!!", roept Marius Mensink. En dat doet het publiek deze middag, volmondig.

Onderwerp: OEROL

14 06 15 - 10:04

Waar ligt de grens?

Door Youetta Visser met foto's van Mieke Kreunen

Helemaal op Oost, op het strand net voorbij Heartbreak Hotel ('de laatste koffie voor Ameland'), speelt 'Dead End'. Het staat er op een metershoog bord bij, maar ook zonder dat snapt iedereen dat alles hier eindigt. Een goede locatie voor een theaterstuk over een vluchteling en een grens. De grenswachter, componist en speler Sytze Pruiksma, bestookt hem tijdens zijn vlucht richting de grens en publiek met dreigende ritmische muziek. Dead End is de eerste in een nieuwe reeks voorstellingen van theatergroep Via Berlin met als thema illegaliteit. Een aangrijpend samengaan van beeld en geluid, van dans en muziek, dat naadloos past binnen de omgeving van krijsende meeuwen: Vrijheid!

Onderwerp: OEROL

13 06 15 - 20:16

Maarssenbroek in de zomer van 1996

Door Paolo met foto's van Mieke Kreunen

Het is 1996. Wim Kok is de baas van Nederland, Bill Clinton van Amerika. 15 miljoen mensen staat 13 weken in de top 40 en in Maarssenbroek staan vijf jonge mensen op een heel belangrijk kruispunt in hun leven.

Weet je nog hoe het was, de laatste dag van de lagere school? Toen je vriendengroep voorgoed opgesplitst werd naar schooltype voor vervolgonderwijs? Hoe je je ineens groot voelde maar ook verloren in een wereld waarin je alleen verder je weg moest zoeken? De onbegrijpelijke en ook onterechte invloed van 'Juf Joke' op je leven?