Sep 2014 Jun 2014 Jun 2013 Aug 2011 Jul 2011 Jun 2011 Mei 2011 Jun 2010 Mei 2010 Dec 2009 Nov 2009 Okt 2009 Sep 2009 Aug 2009 Jul 2009 Jun 2009 Mei 2009 Apr 2009 Nov 2008 Jun 2008 Apr 2008 Mrt 2008 Feb 2008 Jan 2008 Dec 2007 Nov 2007
Vrijdagavond. De één na laatste voorstelling op Oerol. Harde wind, en ook nog keiharde regen juist tijdens de saxofoon solo van Femke. De muzikanten kregen soms geen geluid uit hun instrumenten omdat de wind er zo hard in waaide. Of woei, da's een generatie kwestie. Gelukkig bleef het niet lang regenen, dus we hebben de voorstelling wel uit kunnen spelen.
Lees meer
Kouder dan koud. Dat was het gisteravond. Zo koud, daar hielpen geen lieve beige blokkerdekentjes tegen. Kouder dan mijn klappertanden en klapperknietjes verdragen konden. Maar niet te koud voor het publiek.
Hulde!
Zelfs onder deze barre omstandigheden had het publiek gisteravond genoeg aandacht en concentratie om te blijven zitten kijken en luisteren. Zelfs terwijl het concert van Ellen ten Damme er luid en duidelijk doorheen kwam flarden. Beginnend met de sound check ("Steven, kan die bas harder!") tijdens het begin van onze voorstelling. En daarna oplopend in volume tijdens de monoloog juist vòòr die van mij. Zodat Titus alias de Cosmic Warrior mij een microfoon moest meegeven toen ik aan mijn betoog begon.
Lees meer
...dat de cosmic warrior bevrijd wordt van zijn sombere gevoelens.
Vandaag is mijn wens uitgekomen. Ik heb mezelf gruwelijk in de watten laten leggen. In de kussens eigenlijk, bij mijn favoriete strandtent. Heerlijk in de zon en uit de wind. Inclusief smoothies en massage van Evert. Nu weer helemaal uitgerust en ontspannen, klaar voor de vierde voorstelling vanavond.
Lees meer
Gisteren was onze première op De Nollekes. Na afloop proostten we met prosecco, op onze rubberlaarzen in de modder. Gevolgd door een afterparty in ons appartementje, tot ik om half vijf mijn collega's vriendelijk doch dringend verzocht om te vertrekken.
De voorstelling ging gelukkig goed, zoals voorspeld na de slechte generale. En om dan maar meteen in de cliché's te blijven: ik ben benieuwd hoe het vanavond gaat zijn. Want nu zijn we beland bij De Beruchte Tweede Voorstelling....
Lees meer
Het regent, pijpenstelen. Vanavond hebben we generale, wat dat betreft gaat het nu al goed. Immers: een slechte generale is een goede première. Gisteravond tijdens de doorloop hebben de saxofonisten enorm af moeten zien. Bovenop onze berg spelend in de regen en de wind. Slecht voor de instrumenten maar ook niet fijn voor henzelf. David, onze productieleider, gaat schuiltentjes voor ze plaatsen. Zodat ze af en toe kunnen schuilen, de bofkonten.
Lees meer
Geen zitplekje met uitzicht meer voor mijn personage... weg troost.
Over twee dagen spelen we de eerste voorstelling op Oerol en op de locatie wordt nog volop uitgeprobeerd. Een heuvel, geen blackbox waarbinnen de magie van de voorstelling zich kan ontwikkelen. Maar wel een hartverscheurend mooie zonsondergang. Geen spacing, geen stickers als plaatsbepaling, wel een sterrenhemel, als het niet bewolkt is tenminste. Geen coulissen, geen toneel, wel een eenzame vogel die iedere monoloog met het grootste gemak kan wegspelen danwel aanvullen.
Het eten staat te pruttelen, de lijsttrekkers doen op tv hetzelfde. Huisgenoot en collega Titus en ik bereiden ons voor op de avondrepetitie in 'buiig' weer. Voor de saxofonisten - Koen, Annelies en Femke - is het wel wat spannender dan voor ons. Voor hen volstaat een regenjackje niet. De instrumenten kunnen niet tegen regen of vocht, moeten afgelapt en opnieuw afgesteld worden.
Lees meer
Theatermaken heb ik nooit als een straf ervaren, of toch bijna nooit. En theatermaken op Oerol vind ik al een feest vanaf het moment dat ik aan boord stap van De Friesland die ons naar Terschelling zal varen. Het is jammer dat de firma Doeksen de garnalen kroketjes van het menu heeft geschrapt maar het blijft een mooie oversteek.
Als de scheepshoorn moeoeoeoet doet zien we regisseur Kees, collega acteurs Heidi en Titus en oude Oerol bekende Ben op de kade staan zwaaien. Bruin verbrande gezichten, een groot verschil met onze stadssnoetjes. En dan de huurfietsen: ontelbaar veel versnellingen, een bel die het doet, soepele handremmen en zowel een werkend voor- als achterlicht!
Tekst en beeld van Mieke Kreunen (klik voor vergroting)
U als publiek en wij als verslaggevers en fotografen van CultuurpodiumOnline.nl bekijken de theaterwereld vanuit de zaal en soms - in ons geval - op het podium na afloop. De acteurs, zangers, dansers, musici en andere professionals zien er prachtig uit, ze stralen en laten ons zien en horen wat ze allemaal kunnen. Wij worden er door aangestoken, zijn ontroerd, vol bewondering of verlaten het theater een beetje blijer en gelukkiger dan we er in kwamen. Soms lopen we er nog dagen aan te denken... Maar aan al dat moois dat wij voorgeschoteld krijgen gaan jaren van hard werken vooraf voordat iemand zover is dat hij of zij professioneel op het podium mag en kan staan. Voor acteurs is er eerst die auditie en als je daar doorheen komt dan volgens weken en maanden van keihard repeteren en steeds proberen nog beter te presteren, je rol je nog meer eigen te maken. Voor muzikanten is er het dagelijks spelen, het steeds maar vervolmaken van de techniek, de beheersing van het instrument en het samenspelen met anderen.
Lees meer